Abdullah Jalal Fatah

Abdullah Jalal Fatah urodził się w Silêmanî (Sulemaniji) w lutym 1936 roku. Był pierwszym Kurdem, który obronił pracę doktorską na temat kurdyjskiej kultury na polskim uniwersytecie. Wydarzenie to miało miejsce w 1978 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Tym samym była to pierwsza praca doktorska o tematyce kurdyjskiej, jaka powstała w Polsce, choć dopiero niedawno odkryliśmy jej istnienie. Dlatego też jest nam bardzo miło ogłosić, że studia kurdyjskie w powojennej Polsce zostały zapoczątkowane przez Kurda, a nie jak dotąd sądziliśmy Polaka – Leszka Dzięgla. Praca nosi tytuł Problemy rozwoju i upowszechniania kultury kurdyjskiej w Iraku. Powstawała pod opieką merytoryczną prof. Józefa Chałasińskiego związanego Uniwersytetem Łódzkim, gdzie Fattah początkowo studiował. Obroniona został ostatecznie w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w 1978 roku.

Abdullah uzyskał wykształcenie jako inżynier. Początkowo pracował przy zaporze wodnej na Małym Zapie w Dokanie (Kurdystan południowy/Irak). W latach 60, w związku z pogarszającą się sytuacją polityczną w Iraku zdecydował się na emigrację do Europy. Początkowo do Niemiec, a potem do Polski. W Polsce podjął studia doktoranckie w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego pod kierunkiem profesora Józefa Chałasińskiego i Anny Kłoskowskiej. Stopień doktora uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1978 roku.

Jako doktor wyemigrował z Polski. Najpierw pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Algierskim. Później kolejno emigrował do Holandii, Belgii i Szwecji. W końcu powrócił do Kurdystanu irackiego gdzie objął posadę na Uniwersytecie Salahaddina w Erbilu/Hawlêrze. Z powodu wzrastającej presji politycznej, między innymi wymuszania członkostwa w partii Baath zdecydował się na ponowną emigrację do Europy. Zmarł niespodziewanie w wyniku chronicznej choroby w obozie dla uchodźców w Teheranie, w kwietniu 1985 roku.